خیابان شهیدصفدرینژاد، محله هدایت را به ایثارگران متصل میکند. اراضی این خیابان پیشاز ساخت، کشاورزی بود و به «زمینهای نخودک» شهرت داشت. بعداز انقلاب، زمینهای این محله به مردم داده شد تا آنجا خانه بسازند. نزدیک ۱۰ سال پیش، این خیابان و معابر اطرافش، به «شهرک امام» شهرت داشت.
به گفته قدیمیهای محله در انتهای محله ایثارگران که خیابان صفدرینژاد به آن منتهی میشود، چاه موتور آب و درختان توتی وجود داشت که در گرمای تابستان محل تفرج اهالی بود. شهیدان سلامی و صفدرینژاد در این محله زندگی میکردند و از مسجد محل به جبهه عازم شدند.
در این معبر، دو دبستان و یک دبیرستان وجود دارد. دبستان پسرانه شهیدجلیل نمایی سال ۶۲، دبستان دخترانه شهدای صنف شیرینیسازان سال ۱۳۶۹ و دبیرستان پسرانه شهدای صنف گلدوزان سال ۱۳۷۲ احداث شده است.
مسجد امامخمینی (ره) در ابتدا «کمیل» نام داشت. اهالی از آستان قدس رضوی کمک گرفتند و مسجد را سال ۱۳۶۱ احداث کردند.
علی صبوحی متولد ۱۳۳۷ دومین ساکن این خیابان است. او تابستانهایی را به یاد میآورد که در آب جوی انتهای محله ایثارگران زیر درختان توت شنا میکرد.
بوستان رافونه سیسال پیش ساخته شد. در ابتدا دورتادور این بوستان دیوار بود، اما بهمرور تخریب شد. این بوستان به لوازم بازی و بدنسازی مجهز است.